Każdy człowiek posiada przyrodzoną godność ludzką, której uwłacza eutanazja – dlatego powinna ona być zakazana.

Każdy człowiek podejmuje decyzje o swojej osobie autonomicznie i dlatego państwo nie powinno zabraniać ani nakłaniać do eutanazji. Państwo nie powinno refundować zabiegu.

Każdy człowiek powinien mieć możliwość skrócenia swojego cierpienia i dlatego eutanazja na życzenie powinna być dozwolona. Państwo powinno refundować zabieg tak, by zapewnić jego równą dostępność.

Za każdą przeciętnie umiejętnie i sumiennie wykonaną pracę należy się wynagrodzenie zaspokajające potrzeby pracownika i przeciętnie liczebnej jego rodziny.

Płaca minimalna nie powinna być wprowadzana. Jest ona indywidualną kwestią ustalaną pomiędzy stronami umowy.

Płaca minimalna powinna być ustanawiana na takim poziomie aby redukować rozbieżności między najwyżej a najniżej zarabiajacymi.

Człowiek dążyć powinien do zmniejszenia zła w otaczającym go świecie. To co definiuje człowieka, to system zasad moralnych, który pozwala odróżnić go od zwierząt. Ład społeczny pozwala trwać społeczeństwom przez pokolenia.

Człowiek dąży do zwiększenia swojego majątku i wiedzy. To co definiuje człowieka, to jego indywidualny i niepowtarzalny charakter, dlatego społeczeństwo składa się z różnorodnych jednostek.

Człowiek dąży do redukcji cierpienia i maksymalizacji przyjemności. To co definiuje człowieka to przynależność do grupy wyróżnianej ze względu np. na: płeć, preferencje seksualne, zamożność, czy światopogląd.

Samorząd powinien mieć możliwość ograniczenia organizowania marszy, które prezentują treści gorszące oraz godzące w porządek moralny np. ruchów LGBT.

Samorząd ani państwo nie powinny zabraniać organizacji jakichkolwiek marszy (LGBT czy narodowców). Każdy może manifestować swoje poglądy.

Państwo, nawet wbrew władzom samorządowym, powinno gwarantować możliwość organizowania marszy równość (LGBT) równocześnie ograniczając marsze nacjonalistów, jako przeciwników równości.

Dziecko jest człowiekiem od poczęcia do śmierci i tym samym aborcja oznaczałaby zabójstwo. Aborcja powinna być zakazana.

Państwo nie powinno refundować zabiegu, każdy powinien sam opłacać zabieg aborcji. Kwestia aborcji nie powinna być dodatkowo regulowana ustawą.

Każda kobieta powinna mieć prawo do dokonania aborcji, ponieważ nie można zmuszać jej do wychowywania dziecka, na które jej nie stać lub które byłoby kłopotem ze względu na jej wiek lub status społeczny. Dlatego państwo powinno refundować zabieg.

Uczelnie powinna być zorganizowane jako korporacje uczonych i studentów, a ich utrzymanie powinno być pokrywane z czesnego, dochodów własnych, darowizn. O wysokości opłat za studia oraz zwolnienia powinni decydować wspólnie członkowie korporacji.

Uczelnie powinny być zorganizowane jako instytucje prywatne, a ich utrzymanie powinno być pokrywane z czesnego oraz przychodów własnych, darowizn. O wysokości opłat za studia oraz zwolnienia z nich powinien decydować właściciel bądź organ przez niego powołany.

Uczelnie wyższe powinny być państwowe. Utrzymanie uczelni wyższych jest jednym z istotnych elementów działalności państwa. Edukacja na nich pokrywana z podatków, tak by pozwolić na równy dostęp wszystkich obywateli do wykształcenia wyższego.

Ludzie w ograniczony sposób mogą wpływać na procesy gospodarcze. Państwo powinno tworzyć ramy dla organizacji społecznych i korporacji zawodowych, które pozostają bliżej ludzi niż instytucje polityczne i przez to mogą skuteczniej reagować na niekorzystne wydarzenia gospodarcze.

Ludzie nie są w stanie objąć swoim umysłem złożoności procesów gospodarczych. Najlepszym regulatorem jest wolny rynek działający na zasadzie „niewidzialnej ręki”, dzięki której każdy człowiek – choć często nieświadomie – ma wpływ na procesy gospodarcze.

Ludzie są w stanie zaplanować i wpływać na bieżące procesy gospodarcze. Interwencja dokonywana za pośrednictwem państwa zapewnia zrównoważony wzrost. W innym wypadku pojawić się mogą kryzysy, które doprowadzą do bankructw.

Należy powołać korporacje – związki pracowników i pracodawców – które będą ustalały zasady podejmowania pracy w danej branży, np. korporacja górników będzie zrzeszała zarządzających kopalniami i górników, którzy wspólnie będą decydować o warunkach zatrudnienia w kopalniach; korporacja adwokatów pracę w kancelariach adwokackich; korporacja fryzjerów w salonach fryzjerskich.

Każda umowa między pracodawcą i pracownikiem powinna być zawierana w sposób całkowicie swobodny. Nie powinny istnieć regulacje poza umową między stronami.

Należy wprowadzić jednolity kodeks pracy regulujący sytuację prawną pomiędzy pracodawcami i pracownikami.

Edukacja jest procesem wpajania prawidłowych postaw. Organizacje społeczne (w tym związki wyznaniowe) powinny organizować edukację, pod warunkiem nadzoru państwowego – tak by zapewnić dzieciom dostęp do właściwych treści.

Edukacja dzieci jest osobistą sprawą ich rodziców lub opiekunów (np. decydują w jakim wieku: 6,7,8 itd. lat posłać dziecko do szkoły; gdzie ma się uczyć). Państwo nie powinno w ogóle ingerować w sposób nauczania.

Edukacja powinna zostać zorganizowana przez państwo, gdyż jedynie ten sposób pozwoli zabezpieczyć pełny i równy dostęp do niej przez wszystkie dzieci.

Człowiek powinien żyć we wspólnocie, która w razie problemów będzie go wspierać. Każdy powinien odpowiadać, za swoje działania jednak rodzina, organizacje społeczne (w tym związki wyznaniowe) powinny działać aktywnie na rzecz zabezpieczenia środków finansowych dla seniorów. Państwo nie powinno być angażowane, gdyż nie jest blisko ludzi i nie rozwiązuje potrzeb indywidualnych.

Każdy człowiek jest kowalem własnego losu. Zabezpieczenie na starość powinno pochodzić z własnych odłożonych oszczędności lub tych zainwestowanych w prywatne i dobrowolne ubezpieczenie emerytalne.

Nie każdy jest w stanie odłożyć wystarczającą ilość pieniędzy lub nie jest na tyle przewidujący by zapewnić środki na starość. Państwo powinno zapewnić system rent i emerytur ze składek lub rent obywatelskich.

Podatek od osób nieposiadających dzieci mógłby być usprawiedliwiony tylko w przypadku gdyby zyski z niego były wydzielonym funduszem przeznaczanym na programy skierowane bezpośrednio na pomoc dzieciom i rodzinom.

Podatek od osób nieposiadających dzieci jest niesprawiedliwy, państwo nie powinno karać podatkiem osób, które nie chcą posiadać dzieci, nawet w sytuacji niskiej dzietności i problemów z systemem emerytalnym.

Podatek od osób nieposiadających dzieci nie powinien być wprowadzony, programy socjalne powinny być finansowane przez opodatkowanie najbogatszych.

Osobom uzależnionym powinny pomagać wyspecjalizowane fundacje, stowarzyszania, parafie lub w ostateczności gminne ośrodki podlegające bezpośrednio kontroli lokalnej społeczności.

Osobom uzależnionym powinny pomagać jedynie te osoby, które mają taką chęć. Nie powinno się organizować żadnych centralnych lub samorządowych programów pomocy opłacanych z podatków.

Osobom uzależnionym powinno oferować się kompleksowe programy wsparcia organizowane przez wyspecjalizowane agendy zarówno na poziomie państwa jak i samorządu. Tylko dobrze zaplanowane i skoordynowane działanie na wszystkich szczeblach może być skuteczne.

Wszystkie przedsiębiorstwa powinny być traktowane w sposób równy bez względu na pochodzenie ich właścicieli (ew. kapitału), dlatego państwo powinno wprowadzić przepisy antydyskryminacyjne, np. zakaz wskazywania przez producentów, że dany produkt pochodzi z naszego kraju.

Wszystkie przedsiębiorstwa powinny mieć swobodę w konkurowaniu na naszym rynku. Nie znaczy to jednak, że państwo ma wprowadzać przepisy antydyskryminacyjne.

Nie wszystkie przedsiębiorstwa powinny mieć równy dostęp do naszego rynku. Państwo powinno dbać o interesy jego mieszkańców w tym i przedsiębiorców krajowych.

Związek małżeński rozumiany, jako związek kobiety i mężczyzny może być uznawany przez państwo (w sytuacji idealnej małżeństwo powinno być zawierane wg prawa wyznaniowego i następnie uznawane przez państwo). Z racji swojej szczególnej roli jaką odgrywa w społeczeństwie instytucja małżeńska zasługuje na ochronę prawną.

Związki małżeńskie powinny pozostać kwestią prywatną każdej osoby, tym samym państwo nie powinno w ogóle regulować kwestii ich zawierania; Fakt zawarcia małżeństwa nie powinien wpływać na sytuację prawną jednostek (np. ustrój majątkowy, kwestie podatkowe).

Związki małżeńskie sankcjonowane przez państwo powinny być na równi dostępne dla par jedno- i dwupłciowych (tym samym państwo będzie kształtować sytuację prawną osób znajdujących się w małżeństwie np. poprzez wprowadzenie ustroju małżeńskiego majątkowego, sposobu rozliczania podatków).

In vitro nie powinno być finansowane przez samorządy, ponieważ zabieg ten wiąże się z zabijaniem zarodków.

Każdy powinien sam finansować swoje zabiegi medyczne, w tym in vitro.

In vitro powinno być finansowane z budżetu samorządu, gdyż każdy powinien mieć możliwość posiadania dzieci.